Tytuł: Pusta mapa
Autor: Alena Morntajnowa
Przekład: Agata Wróbel
Wydawnictwo: Wydawnictwo Amaltea
„Pusta mapa” Alena Morntajnowej to długo wyczekiwana przeze mnie premiera 2020 roku. Z czerwca, jak dobrze pamiętam, została przełożona na sam koniec roku. Ale rok 2020 rządził się swoimi prawami. Po „Hanie”, która była powieścią niesamowitą, wywołującą u czytelnika skrajne emocje, „Pusta mapa” jest lekturą obowiązkową.
Poznajemy w niej trzy pokolenia kobiet, których losy przewijają się są ukazane na tle wydarzeń historycznych. Sięgają czasów I wojny światowej i trwają aż do lat 80. XX wieku . Historia rodu opisana jest przez pryzmat przeżyć przez najmłodszą z kobiet, Anezke. Losy każdej z nich splatają się z ważnymi wydarzeniami dla narodu czeskiego. Każda z bohaterek „Pustej mapy” jest inna, posiada ciekawą osobowość, charakter, czym innym kieruje się w swoimi życiu – przynajmniej tak się wydaje na pierwszy rzut oka.
Anna, babcia narratorki, to odważna kobieta, która dla miłości swojego życia jest gotowa zrobić wiele, nawet zerwać kontakty z rodziną. I wojna światowa jest dla Anny testem życia. Musi znaleźć sposób na przetrwanie w warunkach, w jakich przyszło jej żyć.
Jej córka Alzbeta, to niezależna kobieta, która od samego początku wie, czego chce i co musi zrobić, aby osiągnąć wyznaczony cel. W czasie II wojny światowej zostaje zmuszona do ucieczki z rodzinnego domu. Od tej pory w życiu musi podejmować wiele odważnych decyzji, aby przetrwać i utrzymać się na powierzchni. Los dla niej nie jest łaskawy. Po kilku nieudanych związkach, całkiem przypadkowo spotyka mężczyznę swojego życia. Anezka, córka Alzbety to dusza artystyczna, melancholijna. Zastanawia się, po co znalazła na tym świecie, jaki jest cel jej życia. Jedna nieprzemyślana decyzja ściągnęła uwagę władz komunistycznych. Od współpracy z nimi nie było odwrotu. Życie Anezki wydaje się być pełne nieszczęść, strachu i niepowodzeń.
Każda z tych kobiet żyła w innych czasach, jednak dla żadnej z nich nie były to lata łatwe. Musiały w szybkim tempie dostosowywać się do panujących warunków, uczyć się od nowa funkcjonowania w społeczeństwie. Dzięki sile charakteru były w stanie przetrwać najtrudniejsze momenty życia.
„Pusta mapa” pokazuje jak ważną rolę w życiu człowieka odgrywa rodzina, nie zawsze się w niej układa tak, jak powinno, ale w sytuacjach kryzysowych można na nią liczyć. Dzięki rodzinie można przetrwać wszystko. Ważna jest również siła charakteru, której bohaterkom książki nie brakuje. Na ich przykładzie można się uczyć jak przezwyciężać trudności napotykane na życiowej drodze. Ludzie, którymi się otaczamy, potrafią również okazać się dobrymi duszami naszego domu. Poprzez pomoc sąsiedzką, życzliwość drugiego człowieka można wiele zdziałać.
„Pusta mapa” niesie ze sobą olbrzymi ładunek emocjonalny, książki nie sposób odłożyć, ale również nie sposób o niej zapomnieć ot tak. „Pusta mapa” to wielowątkowa opowieść, bohaterkami są zwykli ludzie, na których życiu odciska się piętno historyczne. Można by pomyśleć, że taka historia mogła przydarzyć się każdej rodzinie, gdyby tylko ktoś chciał zgłębić koleje losu swojego rodu.
„Pusta mapa” to opowieść, przez którą się płynie i chce się nieustannie poznawać losy bohaterów. Żal się z nimi rozstawać. Polecam każdemu.
Moja ocena 10/10/
Comments
Post a Comment