"Ukryty geniusz" David Adam


Tytuł: Ukryty geniusz
Autor: David Adam
Przekład: Barbara Gutowska - Nowak
Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Ilość stron:285

Ta książka to raport z linii frontu  rewolucji neuronaukowej. Wierzę, że techniki  zwiększania zdolności poznawczych działają, ponieważ posłużyłem się nimi, żeby podnieść poziom mojej własnej inteligencji. Wykorzystałem je, żeby się sięgnąć do 90 procent nieużywanego potencjału mego mózgu. Dowód? Dzięki nim wkręciłem się do Mensy.”

Każdy z nas czasem zastanawia się nad tym co właściwie mamy w głowie, jak funkcjonuje mózg, co powoduje, że jedni potrafią pięknie malować a inni szybką liczą. Zadaje my sobie również pytanie o iloraz inteligencji, o to co decyduje o tym czy jesteśmy bardziej lub mniej inteligentni. Są to pytania, które każdy zadał sobie chociaż raz w życiu. Autor próbuje na nie odpowiedzieć. Porusza zagadnienia naukowe i kwestie etyczne po to by móc lepiej zrozumieć mózg i pojęcie inteligencji.

„Nawet pochodzenie terminu inteligencja świadczy o problemach, jakich jego dokładne uchwycenie przysparza naukowcom i filozofom.”

Autor przeprowadza czytelnika poprzez rewolucję mózgu, opisuje jak wyglądają testy na inteligencję, a także uświadamia nam jak ważne jest pojęcie inteligencji oraz jednocześnie jak jest samo w sobie problematyczne. Opisuje próby uczonych, którzy chcieli zmierzyć inteligencję człowieka. Ich metody i wyciągnięte wnioski. Bardzo ciekawe jest badanie Spermana, które pokazuje, że każda grupa badawcza w coś wierzy. Jedni uważają, że same zdolności wystarczą aby osiągnąć sukces, a drudzy, wierzą że potencjał intelektualny można zwiększyć, dlatego trzeba nad nim pracować. Ale nie udało się do tej pory odpowiedzieć na pytanie czemu obydwie grupy w to wierzą i jaki to ma wpływ na naturę inteligencji.

Zasadniczy problem z próbą zdefiniowania inteligencji polega na tym, ze trudno dokonać tego w sposób obiektywny. Nasz osąd zależy w równej mierze od naszych doświadczeń, kultury i wyznawanych wartości, co od neutralnych faktów.”

Gdy mamy już przyswojone pojęcie inteligencji, i metody jej mierzenia, to co by było gdyby spróbować ją zwiększyć/ulepszyć? Czy środki, które stymulują pracę mózgu faktycznie pomagają? Czy elektrostymulacja poprawia pracę mózgu i tym samym naszą inteligencję? Autor na własnym przykładzie sprawdza każdą z metod stymulacji mózgu. Dokładnie opisuje co za każdym razem się z nim dzieje wtedy, gdy przyjmuje „pigułki na rozum” czy poddawany jest elektrostymulacji. Dochodzi do bardzo ciekawych wniosków. Oprócz testowania na sobie środków polepszających inteligencję opisuje również ludzi zwanych sawantami. Mają oni zdolność dominującą, na przykład dziewczynka w wieku nastoletnim, która nie potrafi mówić i uczyć się, pięknie maluje,  dostrzega wszystkie detale. Jednak w wieku dojrzałym cecha ta zanika. Inny upośledzony chłopiec potrafi ze słuchu zagrać symfonie Chopina. Najprawdopodobniej za takie zdolności odpowiadają zmiany układu połączeń w mózgu.  Według mnie rozdział poświęcony ukrytym geniuszom jest najciekawszy. Zawsze mnie to fascynowało, to że osoba, która ma deficyty fizyczne czy psychiczne dostaje w zamian jakiś dar i jest po prostu wyjątkowa. 

Mamy mnóstwo pytań i niewiele odpowiedzi. Jedyne, co można stwierdzić z cała pewnością, to że metody poprawiania funkcji poznawczych nie przestaną istnieć. Środki farmakologiczne, takie jak modafinil, już dziś są dostępne dla każdego, kto ma dostęp do internetu i konto na PayPalu, to dopiero początek. Naukowcy i koncerny farmaceutyczne pracują pełną parą nad ulepszonymi, bardziej skutecznymi lekami zwiększającymi zdolności kognitywne.”

Autor pokazuje nam, że środki, które wspomagają inteligencję to tylko kwestia czasu. Tak jak poprawiamy urodę, tak też za pewien czas będziemy mogli poprawić poziom inteligencji.
„Ukryty geniusz” to seria „nauka” Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydawać by się mogło, że powinna być poważna, powinna zawierać dużo danych matematycznych, zagadnień i wyjaśnień. W książce są zawarte dane, opisane zostały doświadczenia uczonych, liczne zagadnienia związane z inteligencją. Jednak autor poprzez swój sposób pisania, wpleciony humor, spowodował, że „Ukrytego geniusza” czyta się jak książkę obyczajową. Świat neuronauki pochłania w całości. Moim zdaniem lektura książki sprawi, że każdy pomyśli, że od razu więcej wie i jest mądrzejszy. Nie jest możliwością opisanie wszystkiego tego o czym jest ta książka. Każde zagadnienie zawarte w książce splata się z innymi, które pojawią się na dalszych stronach książki. Jeżeli ktoś lubi dowiadywać się nowych rzeczy, poszerzać swoją wiedzę to myślę, że warto sięgnąć po tę pozycję.
Moja ocena 8/10.
Za egzemplarz dziękuje Wydawnictwu Uniwersytetu Jagiellońskiego.


Comments